Celem artykułu jest analiza funkcji struktury referującej „pan / pani + imię” w tekstach informacyjnych prasy polskojęzycznej w Ukrainie w pierwszym dwudziestoleciu XXI wieku. Z badań wynika, że w intencjach nadawców reprezentujących miejscowe środowiska polskie funkcje tych struktur zawsze są związane z wyrażaniem grzeczności, to znaczy nie jest realizowany charakterystyczny dla standardowej polszczyzny „schemat pozbawienia tytułu” za pomocą dodawania do nazwy własnej w tekście narracyjnym słów „pan” lub „pani”. Najliczniej reprezentowaną grupą referentów badanej struktury są członkowie miejscowej wspólnoty polskiej, niezależnie od ich statusu. Czytelnik będący członkiem lokalnej wspólnoty odbiera te formy jako grzeczne, odbiorca zewnętrzny może je interpretować jako naruszające etykietę językową (niestosowne, nazbyt poufałe), szczególnie jeśli wypowiedź dotyczy osoby mieszkającej w Polsce – powszechnie znanej lub o wysokim statusie.