Celem niniejszego artykułu jest próba scharakteryzowania polskojęzycznego czasopisma „Dobre Rady” w konfrontacji z jego rosyjskojęzyczną wersją „Добрые Советы”. Artykuł jest przykładem wszechstronnie ukierunkowanego dyskursywnego porównania zawartości i analizy treści pod względem tematycznym, semantycznym, kulturowym, społecznym, gatunkowym, strukturalnym i językowym, powiązanych ze sobą i tworzących jedną całość, wpływając zarazem na percepcję określonej grupy czytelników.
Analizowane czasopisma to miesięczniki o charakterze poradnikowym – pomagają swoim czytelniczkom dbać o dzieci, zdrowie, urodę, dom, a także informują, jak rozwiązywać problemy prawno-finansowe, dostarczają inspiracji kulinarnych, zapewniają rozrywkę oraz dobry nastrój.
W świetle omawianych numerów wyłania się wzór osobowy kobiety, której głównym zadaniem jest połączenie roli pracownicy, żony, matki i gospodyni. Na prezentowany model kobiety składa się zarówno stereotypowa kobieta empatyczna, dla której najważniejszymi wartościami są małżeństwo i dom, jak i kobieta buntowniczka – profesjonalistka, dla której realizacja własnych ambicji i kult ciała stoją na pierwszym miejscu.
Przedstawione w pracy dane oraz ilustracje podkreślają cel ukazania materiału wielostronnie i w możliwie najpełniejszy sposób. Artykuł odzwierciedla zarówno teoretyczne, jak i praktyczne zainteresowania i może być pomocny nie tylko dla tych, którzy czytają takie czasopisma (nowoczesna kobieta; gospodyni, obarczona problemami rodziny, mężem, dziećmi), ale także szerzej – biorąc pod uwagę kobiety, które nie pasują do zarysowanego obrazu. Ważnym aspektem jest także porównawcze ukierunkowanie tematu pracy, co daje powód do refleksji nad zagadnieniami ogólnokulturowymi i mentalnymi.