Obraz prawdziwego człowieka i świata wykreowany w potocznej świadomości językowej i aksjologicznej współczesnych młodych Polaków na przestrzeni dwóch dekad (od roku 1990 do 2010) zasadniczo nie zmieniał się. Istota prawdziwego człowieka – w opinii zdecydowanej większości respondentów – ujawnia się w jego czynach, postawie, zachowaniu i relacjach z innymi ludźmi. Jest to wyobrażenie człowieka inteligentnego, postępującego rozumnie i zgodnie z własnym sumieniem, kierującego się w życiu zasadami moralnymi, obdarzonego wrażliwością społeczną, otwartego na potrzeby innych ludzi, chętnie niosącego pomoc. Natomiast prawdziwy świat – widziany oczami młodych Polaków – łączy w sobie dwa współistniejące ze sobą wymiary fizykalny i społeczny. Jest to świat heterogeniczny, w którym najważniejsze miejsce zajmuje człowiek.